Als teamcoach hou ik van de kracht van de eerste indruk. Want door te vragen wat die eerste indruk is, krijg je toegang tot waardevolle informatie over een nog startend traject. Nu heb ik bij mijn werkzaamheden al heel wat leuke opmerkingen voorbij horen komen en het levert altijd wel wat hilariteit op. Maar toen ik vorige week, bij de start van een teamcoach-traject voor een nieuwe klant, ervan verdacht werd een bomenknuffelaar te zijn, moest ik toch wel erg hard lachen.
Want nog voordat we goed en wel begonnen waren, klonk de vraag: “Dit wordt toch niet zo’n zweverige bedoening?” Ik moest lachen. Nee, teamcoaching is écht geen wierook, geen mantra’s zingen, maar is vooral erg aards. Dus die bomen laten we keurig staan.
Maar wat is teamcoaching dan wel? Dat is samen eerlijk kijken naar hoe je als team beter kunt samenwerken. Een proces van verbinding en communicatie, open en oprecht. En dat bleek in het vervolg van die eerste sessie al direct erg concreet. De gesprekken gingen namelijk niet over vage theorieën en modellen, daar ben ik namelijk niet zo van, maar gewoon over de dagelijkse praktijk. Over mensenwerk, over vertrouwen, over hoe lastig communicatie kan zijn en vooral over hoe we ervoor kunnen zorgen dat alle neuzen binnen het team weer dezelfde kant op wijzen.
Al tijdens de sessie werden de teamleden enthousiast en hoorde ik: “Dit is eigenlijk hartstikke nuchter en praktisch” Juist, dat dus! Met beide benen op de grond, niet knuffelend met een eik of een plataan.
Door deze mooie start kijk ik uit naar het vervolg. En ik ben er zeker van dat dat het team dat nu ook doet. De aanvankelijke scepsis heeft namelijk plaats gemaakt voor hoop en vertrouwen. Mooi he?
Als het in jouw team soms ook lijkt alsof jullie langs elkaar heen werken, dan praat ik graag met je. Ik zal de wierook thuislaten, beloofd! En dat bomen knuffelen? Dat doe ik wel in mijn vrije tijd.
