Soms komt er iets op je pad zonder dat je ernaar zoekt

Laatst werd ik benaderd door een voormalige coachee met een voor mij verrassende vraag: of ik binnen zijn bedrijf de rol van vertrouwenspersoon op me zou willen nemen.

Hij vertelde dat hij tijdens onze coachingssessies veel veiligheid had ervaren en dat ik zonder oordeel naar hem kon luisteren. Daardoor voelde hij dat hij alles kon uitspreken, ook de zaken die hij normaal voor zich hield. Dat gevoel van veiligheid en oprechte aandacht in de vorm van een onafhankelijk persoon zocht hij voor zijn organisatie.

En heel eerlijk: ik had zelf nooit eerder gedacht of ik deze rol zou kunnen aan te bieden. Maar toen hij het me vroeg, voelde het eigenlijk direct als heel logisch. Het past namelijk naadloos bij wat ik kan en al doe in mijn werk als (team)coach: ruimte creëren voor openheid, vertrouwen en het voeren van echte gesprekken. Bovendien past het bij mij missie: ik ben ruim 2 jaar geleden gestart met mijn bedrijf om op mijn eigen manier mensen en bedrijven te kunnen helpen. Deze uitbreiding van diensten past daar prima bij.

Dit alles afwegend en na wat verder onderzoek naar het vak van vertrouwenspersoon heb ik hem dus laten weten dat ik die rol graag op wil pakken voor zijn bedrijf.

Aan mij dus de taak om ervoor te zorgen dat er bij mij plek is waar je even kunt landen, zonder oordeel, zonder gedoe. Waar je gehoord wordt en waar we samen kunnen kijken wat er nodig is.

Een veilige werkomgeving ontstaat namelijk niet vanzelf.

Het begint bij vertrouwen, openheid en mensen die het gesprek durven aangaan.

En wat mooi dat ik daar, in deze nieuwe rol, een bijdrage aan mag leveren!